Buchara
Door: Eus en Paul
Blijf op de hoogte en volg Paul en Eugemiek
03 Augustus 2011 | Oezbekistan, Buchara
's Morgens wanneer we de stad in willen trekken staat er een vriendelijk lachende meneer bij de receptie die onze chauffeur blijkt te zijn. Hij stelt zichzelf voor, hij heet Yury, en zegt "waar gaan we naar toe vandaag"? We zijn zeer verbaasd want een chauffeur voor vandaag hadden we niet verwacht. We laten ons tot het bezichtigingspunt ,dat het meest ver weg ligt, brengen en kunnen dan zo terug lopen naar onze bed & breakfast. De chauffeur geven we de rest van de dag vrij. We starten bij een mooi park waar een permanente speeltuin is met een reuzenrad. We gaan in het reuzenrad om te kijken of we een overzicht van de stad kunnen krijgen. Kost toch vlug alweer een halve euro. Leuk om te doen maar of het allemaal gekeurde apparatuur is weten we niet dus blijven we maar stil zitten. Daarna lopen we door het park naar het mausoleum van Ismael Samani. De namen blijft een probleem maar gelukkig kunnen we veel terug vinden in de Lonely Planet. Er is veel te zien in Buchara waar belangrijke personen de geschiedenis van de Zijderoute hebben gemaakt. Buchara is een mooie stad die nog een klein fort heeft met een gedeeltelijke gerestaureerde verdedigingswal. Je kunt er naar binnen en het leven van toen bekijken. Ook zijn er vele madrassa's, leerscholen en moskeeën. Bij twee moskeeën die samen met een zeer mooie minaret om een plein staan gaan we bij een theehuisje buiten in de schaduw zitten. Vanaf 13:00 uur voel je de hitte op komen en kun je maar beter siësta houden tot een uur of 16:00/17:00. Even later komen er twee toeristen die ook wel even willen rusten, voor hun wordt er ook een tafeltje in de schaduw geplaatst. We raken in gesprek en het blijkt een stel te zijn dat in het voormalige Oost Duitsland woont. We praten over hetgeen ze meegemaakt hebben en de dingen die ze ervaren hebben na het verdwijnen van de muur. Daarna gaan we de twee moskeeën bezichtigen die samen met de minaret een erg mooi plein vormen. De verhalen erom heen zijn interessant om te lezen en geven een beeld van de tijd waarin alles gebouwd en herbouwd is. We hebben op deze pek een leuk contact met een vrouwtje dat water verkoopt. Het is zo bijzonder dat je zo snel contact krijgt met deze aardige, goedlachse bevolking. We lopen door naar het laatste punt. Bij dit gebouw zit een jong meisje zomaar wat te zitten. Paul laat haar ons 'typical Dutch' boekje zien dat ze met grote aandacht in zich opneemt. Vervolgens kijken we waar we kunnen eten. We vinden een pizza tent waar we een lekkere pizza eten in een wat het lijkt voormalig Sovjet gebouw.
Het is weer een prachtige dag vandaag alhoewel het erg veel energie kost om door deze hitte heen te lopen. Gelukkig leren we elke dag beter om ons tempo en dagritme hierop aan te passen.
Wat valt er verder nog speciaal over deze stad te vertellen......... eigenlijk heel erg veel omdat ook deze stad een belangrijke handelspost/ karvanserai was aan de Zijderoute. De grote heren die al eerder genoemd zijn, hebben ook in de afgelopen eeuwen hun stempel op deze stad gedrukt, we zullen niemand gaan vermoeien met jaartallen en onuitspreekbare namen. Maar één ding willen we er wel over kwijt, het is een sprookjesachtige, mooie stad, een bezoek meer dan waard!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley