Samarkand

** Woensdag 3 augustus 2011, Oezbekistan:
Vandaag gaan we Samarkand verkennen. Om 9.00 worden we door Yoery opgehaald die ons naar een observatorium brengt en naar Sjah-i-Zindi. Dit laatste is een straatje dat nooit verwoest is. Dzjengis Khan was zo onder de indruk van deze straat, dat hij deze spaarde. Onlangs zijn alle gebouwen die hier te bezichtigen zijn gerenoveerd. De meningen of dit een meerwaarde is geweest, liggen uiteen. Wij genieten in ieder geval van prachtige bouwwerken die dicht bij elkaar staan. Elk gebouw heeft zijn eigen historie en verhaal. Het fototoestel moet weer overuren draaien.
Als we hier alles bezichtigd hebben slenteren we op ons gemak naar het Registan plein, dit is het bekendste plein van Oezbekistan waar drie enorme gebouwen in carré vorm bijeen staan. Van andere toeristen hadden we al gehoord dat in augustus dit plein gesloten was omdat er een groot muziekfestival plaatsvindt. Hierdoor kunnen toeristen alleen van 12.00 tot 15.00 op het plein komen. Naast deze beperking belemmeren ook de tribunes het totale uitzicht. Maar goed we moeten het er maar mee doen en achteraf vonden we het allemaal nogal meevallen. Het totale plaatje is inderdaad wat minder maar daardoor niet minder indrukwekkend. We wachten netjes totdat we het plein op mogen, dit is anderhalf uur later dan we gepland hadden maar we zijn al lang blij dat we er op mogen. Zodra we binnen zijn spreekt een agent ons aan en vraagt of we een minaret willen beklimmen. We lopen nieuwsgierig met hem mee en hij vertelt ons dat hij secret money wil krijgen. Voor anderhalve euro p.p. mogen we de minaret beklimmen, daar gaan we mee akkoord. De minaret wordt gerenoveerd aan de binnenzijde en we moeten dan ook via allerlei bouwputten onze weg omhoog zien te vinden. Vanaf een gat in het dak, waar we één voor één doorheen kunnen kijken hebben we en prachtig uitzicht over het plein. We voelen de minaret bewegen op de wind, dat voelt niet fijn dus snel naar beneden. We bezoeken dan de drie madrassa's aan de binnenzijde, de ene is met goud versierd, de ander met mooie mozaïek. We nemen plaats in de schaduw en zitten daar zomaar wat te kijken en de boel in ons op te nemen. Uiteindelijk wordt het echt tijd om te gaan en zelfs van het niks doen in de schaduw, lopen de straaltjes zweet zo omlaag. In een winkeltje bestellen we daarom groene thee en kopen we bij de bakker een broodje. Dat is onze lunch voor vandaag. We besluiten om een taxi terug te pakken naar ons hotel zodat we daar in de airco weer even bij kunnen komen en de site bij kunnen werken. Zo gezegd, zo gedaan.
In de avond eten we een cheeseburger, even geen lachman, plov of sjasliek, gewoon lekker een vette hap. 's Avonds lezen we wat en spelen we een spelletje skip-bo.