Einde van de zijderoute!

** Maandag 5 september 2011, China.
Na het ontbijt pakken we de rugzakken in en zetten deze bij de receptie neer. Vandaag gaan we de stad bekijken. Xian is vroeger de hoofdstad van China geweest en betekent "eeuwige vrede". Voor ons betekent het, het einde van de zijderoute. Xian is een compleet ommuurde stad. Deze muur is goed bewaard gebleven en is schijnbaar één van de mooiste stadswallen ter wereld. In de muur zitten vier toegangspoorten, naar elke windrichting één. Wij willen de westpoort gaan bezoeken omdat dit voor ons symbolisch het einde van de zijderoute is. Door deze poort verlieten de zijderoute reizigers Xian. Hier werden ze met veel vertoon uitgeluid of in schande verbannen. We willen op de fiets over de muur naar deze poort toe fietsen. Ons hotel is vlakbij de zuid poort. Dat is voor ons dan ook het startpunt van vandaag. Als we fietsen willen huren blijkt dat niet mogelijk te zijn omdat het regent en de oude stenen te glad zouden zin om overheen te fietsen. Weer zo'n voorval waarbij wij de Chinese inslag niet begrijpen. We huren daarom een karretje dat ons over de muur naar de west poort brengt. We voelen dat we ons einddoel naderen alhoewel de reis op zich het doel was, toch is dit voor ons DE eindbestemming. Het is erg bijzonder om duizenden kilometers gereisd te hebben over de route die vroeger oost en west met elkaar in contact heeft gebracht. Het voelt erg speciaal om nu zo dichtbij onze eindelijke eindbestemming aan te komen. De poort zelf is niet zo super speciaal, de buitenpoort is zelfs gesloten. De Chinezen weten niet eens wat de zijderoute is, als je dit aan hen vraagt, kijken ze je verbaasd aan en vragen 'silk loute"? We zoeken iemand om van ons beiden een foto bij de poort te maken maar door de regen zijn er niet veel mensen. We vragen een werker die bij de poort loopt om een foto te maken maar die weet eigenlijk nauwelijks wat een fototoestel is. Deze foto mislukt dus. Een tweede poging gaat wel goed en we staan voor de poort er beiden prachtig op. Het blijft regenen en we besluiten de beltoren en de drumtoren te gaan bekijken. We vluchten de eerste de beste bus in en maken duidelijk dat we naar de beltoren willen. Meteen goed, het kost één Yuan en de buschauffeur waarschuwt ons mooi dat we eruit moeten. De twee torens zijn indrukwekkende bouwwerken van zo'n veertig meter hoog. Bij de drumtoren kijken we naar een demonstratie van de Chinese slagerij van Kampen wat gezien de plek erg leuk is. Tussendoor maken we een stop bij de Starbuck's voor de eerste cappuccino en latte sinds zeven weken. Hè hè wat een lekker bakkie. Ook de Mac word nog even gecheckt voor een uitgebreide lunch en dan vluchten we een overdekt winkelstraatje in. We hadden gepland om hier een leuk souvenir te kopen, iets wat te maken heeft met de zijderoute maar er is echt helemaal niks te vinden. Op zich wel jammer want we hadden er ons op verheugd om iets te kopen van een kamelen karavaan, al trekkend door de woestijn, helaas.....De Chinezen blijken de voortdurende regen niet te deren en lopen met hun parapluutjes vrolijk door de regen. Niemand maakt haast. We kopen wat prullaria en het afdingen is leuker dan de aankoop. De prijs gaat van 150 Yuan al snel naar 50 Yuan en voor 10 kun je het dan ook nog meenemen. Intussen lopen we in het water want de stoep is veranderd in een stromend beekje. Om 17:30 uur worden we opgehaald om naar de trein te gaan en we lopen terug naar het hotel. Nog een kopje koffie,we hebben nu de smaak te pakken en dan op naar de laatste bestemming, Beijing.